برکت‌الله بلگرامیبرکت الله بِلگرامی، فرزند میر اویس حسنی واسطی فرزند میرعبدالجلیل بلگرامی، عارف و شاعر فارسی زبان شبه قاره هند است. ۱ - ولادت و وفاتدر ۱۰۷۰ در بلگرام متولد شد و در ۱۰ محرم ۱۱۴۲ در مارَهْرَه، در ایالت اوتارپرادش، وفات یافت و همان‌جا مدفون شد. [۱]
میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، مآثرالکرام، ج۱، ص۲، (لاهور) ۱۹۱۳.
[۲]
میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، مآثرالکرام، ج۱، ص۴، (لاهور) ۱۹۱۳.
۲ - سیر و سلوک اونخست با میرسید مربی، فرزند سید عبدالنبی، بیعت طریقت کرد، و سپس از لطف الله معروف به شاه لدها بلگرامی و فضل الله کالپَوی استفادة معنوی برد. پس از اخذ خلافت و اجازة ارشاد از آنان، در مارهره مرکز ارشاد دایر کرد و مردم اطراف و اکناف مرید او شدند. بلگرامی به فارسی و هندی شعر می‌سرود و تخلص او «عشقی» (درهندی: پیمی) بود. [۳]
میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، مآثرالکرام، ج۱، ص۲، (لاهور) ۱۹۱۳.
۳ - آثار اوآثار فارسی او عبارت است از : ۱) مثنوی ریاض عشق؛ ۲) دیوان عشقی؛ ۳) رساله در حل معانی حقایق عرفانی؛ ۴) چهار انواع (۱۱۲۳)؛ در آداب سلوک؛ ۵) عوارف هندی، در تأویل عرفانیِ ضرب المثلهای هندی. - ۴ - فهرست منابع(۱) میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، مآثرالکرام، (لاهور) ۱۹۱۳. (۲) برکت الله بلگرامی، عوارف هندی، چاپ محمد انصارالله، دانش، ش ۱۴ (تابستان ۱۳۶۷). ۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برکت‌الله بلگرامی»، شماره۱۰۱۴. رده‌های این صفحه : تراجم | شاعران فارسی
|